لوح بازی های سیاسی / سید محمد علوی

اختصاصی جارستان – گیلانیان با مشارکت ۸۳ درصدی خود در انتخابات با بیش از ۶۹ درصد آرا آقای دکتر روحانی را برای تشکیل دولت دوازدهم انتخاب کردند، از نظر درصد آراء شهرستان های رضوانشهر و انزلی و آستارا بیشترین درصد رای به روحانی را به خود اختصاص دادند و اگر ملاک جهش آرای دکتر روحانی نسبت به سال ۱۳۹۲ باشد شهرستان های انزلی و رشت و لاهیجان گوی سبقت را ربودند . با دیدن خبر اهداء تقدیرنامه و لوح سپاس توسط ریاست محترم ستاد مرکزی دکتر روحانی در استان گیلان به فرماندار محترم شهرستان سیاهکل سوال اول اینگونه ایجاد می شود که آیا اهدای تقدیرنامه از طرف رئیس ستاد کاندیدایی به فرماندار که مجری بی طرف انتخابات است امری صحیح می باشد.،و اگر از این موضوع گذر کنیم با نگاه به آمار و ارقام ، رای دولت تدبیر و امید در این شهرستان با عدد حدود ۵۲ درصدی ۱۷ درصد کمتر از میانگین استان و کسب رتبه۱۵ در میان ۱۶ شهرستان ملاک این تقدیر چه بود. ، علیرغم ارادتی که به هر دو عزیز دارم جرقه این یاد داشت در ذهنم زده شد ، این چند سطر تنها به قصد چالش کشیدن اینگونه رفتارها و ارزیابی هاست. از زمان کودکی و دوران مدرسه به یاد داریم پس از پایان سال تحصیلی و ارائه کارنامه به دانش آموزانی که معدل ممتاز داشتند و به اصطلاح شاگرد اول می شدند علاوه به کارنامه از باب تشکر و قدردانی لوح سپاسی و بعضاً جوایزی تقدیم می شد ، و کمتر بیاد داریم مُحصل رفوزه یا با معدل پایین تقدیر کرده باشند ، مگر در موارد نادری که دانش آموزی با سبقه مردودی با اراده و همت با نمراتی لب مرزی قبول می شد که اولیای مدرسه برای تشویق و ایجاد انگیزه به این فرد ایشان را هم شایسته جایزه می دیدند. اگر هنوز پایه و ملاک اهدای تشویقی ها تغییر نکرده باشد و به روال گذشته باشد، اهدای لوح تقدیر اخیر بسی جای تعجب دارد . که حتی ایشان فرمودند ، چون شهرستانی محرومید همین مقدار درصد رای هم از نظر من به منزله مقام اولی شما در استان است ! دوست بزرگوارمن مگر سیستان و بلوچستان و کردستان و … کم محروم بودند ؟ این چه ملاکی است برای ارزیابی؟ طبق آمار بیشترین رای آقای رئیسی با حدود ۴۳ در صد آرا (۱۴ درصد بالاتر از میانگین استان) مربوط به دو شهرستان املش و سیاهکل بود، اگر قرار باشد تقدیری از عزیزانی صورت می پذیرفت این تقدیر می بایست توسط سردار سید علی آقازاده رئیس ستاد آن بزرگوار در استان گیلان صورت می گرفت. البته ما در جایگاه قضاوت نیستیم و معتقدیم جناب آقای حسینی بعنوان یک فعال سیاسی با سابقه که دارای جایگاه حقوقی ریاست ستاد دکتر روحانی در استان هم هستند دلایلی برای این اقدام خود داشته اند . ولی در هر صورت نقطه ابهام و سوال وجود دارد که روشن شدنش ، از ایجاد حرف و حدیث ها جلوگیری خواهد کرد.
اگر ملاکمان فقط با رفاقتها خوشحالی این و آن باشد علاوه بر بی ارزش کردن احکام و تقدیر نامه ها بی شک جایگاه فرد امضاء کننده نیز زیر سوال می رود و اگر قرار توزیع لوح باشد و بین افراد شایسته و موفق با افرادی که به طرق دیگری دنبال مستند سازی هستند، تفاوتی وجود نداشته باشد موضوعیست جدا، که البته قطعاً علاوه بر نا امید کردن شایستگان واقعی ، اعتماد عمومی مردم به مرور سلب خواهد شد. اینجا موضوع قضاوت موفقیت یا نا موفق بودن یک مدیر نیست و قطعاً نباید ملاک ارزیابی مدیران در دولت ها بر اساس اینگونه احکام باشد ، ولی تاثیر گذاری اینگونه لوح بازی ها در دنیای سیاست امروز غیر قابل کتمان است. به یاد خاطره ای از سال ۹۲ افتادم یکی از آشنایان که دارای رده بالای مدیریتی در استان در طول دوره ۸ ساله دولت نهم و دهم بود، در ایام تبلیغات از ۵ ستاد کاندیداهای ریاست جمهوری حکم داشت ، با همه کاربلدی ها بنا به دلایلی، شاید عدم قائل بودن شانس برای پیروزی آقای دکتر روحانی ، به این ستاد پُلی از طریق رفقای مشترک نزده بود ، پس از اتفاقات روزهای آخر و ائتلاف صورت گرفته که منجر به پیروزی دکتر روحانی شد ، این مدیر از اینجا مانده ، نا امید نشد و بی درنگ عازم پایتخت شد با چند روز رایزنی از طریق یکی از گیلانی های سیاسی ساکن تهران علاوه بر یک حکم ، تقدیر نامه ای هم از ستاد کشوری دکتر روحانی گرفت و به استان بازگشت و به واسطه همین دو برگ کاغذ تا اواخر سال ۹۵ در مسندشان تشریف داشتند. البته قطعاً در نبود ساختار حزبی منسجم چنین حرکاتی هیاتی و محفلی و رایزنی طبیعی است. بگذریم که علاوه بر موارد فوق ، شاهد حضور افراد چند حکمی از دو ستاد رقیب هم بودیم که در دنیا نوبر است. با این حال با تمام این اوصاف این موضوع واقعی است از شرایط فعلی استان و کشور ، اما این انتظار از مدیران عالی که به بدور از هیاهو ها و پشت پرده ای مکدر و غیر شفاف ، با بررسی عملکرد ها و توانمندی های افراد و شناسایی و بکار گیری نیروهای با انگیزه ، متخصص انتظاری محال نیست. تا باز با همت و مشارکت مردم در راه اعتدال استوار باشیم و با تلاش در تحقق وعده ها بخصوص در موضوعاتی چون سرمایه گذاری، مقاوم سازی اقتصاد ، تسهیل در تولید ، رفع رکود و ایجاد اشتغال پایدار و با نهادینه کردن منشور ۱۲۰ گانه حقوق شهروندی که بی شک یکی از بزرگترین دستاوردهای جامعه مدنی در کشور خواهد بود، از ۱۴۰۰ ها هم با تدبیر و امید گذر کنیم.
سیدمحمدعلوی/عضو شورای مرکزی حزب ندای ایرانیان شاخه استان گیلان